امروز هشتم ماه ربیع الثانی برابر با ولادت یازدهمین اختر آسمان امامت و ولایت حضرت امام حسن عسکری(ع) میباشد و این عید مسعود را خدمت فرزند برومند حضرتش آقا امام زمان(عج) و تمام شیعیان و رهروان ولایت خصوصا شما بزرگواران تبریک و تهنیت عرض مینمایم.

امیدوارم عیدی همه مون فرج فرزند دلبندش آقا امام عصر(عج) و شفای جمیع مریضان باشد ... انشاءالله

شعر بسیار زیبائی از شاعر گرانقدر استاد سید رضا مؤید رو بهمین مناسبت انتخاب کردم و امیدوارم استفاده ی لازم رو ببرین و بنده ی حقیر رو هم دعا کنین.

هـــــوای سامــــــراء

باز بر آن سرم که رو ، به قبله دعا کنم
رهی زتوبه و دعا ، به درگه خدا کنم

زدرگه خدا طلب ، طواف کربلا کنم
پس از طواف کربلا ، روی به سامرا کنم

که چون فرشتگان حق ، دهم سلام عسکری
دست زنم به دامن ، لطف امام عسکری ...

به درگه کریم او ، جبهه نهاده در زنم
به خلوت حریم او ، که خلوت است پر زنم

گهی بشوق بوسه‏ ها ، به قبر آن پسر زنم
گهی گلاب اشک بر ، مزار این پدر زنم

دو آفتاب جلوه‏ گر ، در آسمان رهبری
یکی علی النقی ، یکی امام عسکری

مدینه را نظر کن و جلوه ذوالکرام بین
قران مهر و ماه را ،در این خجسته شام بین

باب امام عصر را ، فراز دست مام بین
دهم امام را ببر ، یازدهم امام بین

چشم علی منور از ، جمال ماهپاره ‏اش
فاطمه کو ؟ که بنگرد ، بر حسن دوباره ‏اش

نور ولایتش به رخ ، ردای خلتش به بر
لوای عصمتش به کف ، تاج شفاعتش به سر

بر همه هستیش نظر ، در همه عالمش گذر
امام هادی اش پدر ، حضرت مهدی اش پسر

خلائقند چاکرش ، ملائکند عسکرش
هیچ کسی نمی‏رود ، به ناامیدی از درش

رسالت پیمبران ، تکیه زده بدوش او
درس هدایت‏ بشر ، زمزمه سروش او

وضع جهان و چشم او ، راز نهان و گوش او
حصار ظلم ظالمان ، شکسته از خروش او

به دوره‏ ای که معتمد کرد فزون نفاق را
به هم درید سعی او ، پرده اختناق را

بهشت‏ علم پرورد ، آب و هوای گلشنش
اهل کمال خوشه چین ، زگوشه‏ های‏ خرمنش

کلیم مانده از سخن ، به وقت درس گفتنش
امام عصر تربیت ، یافته روی دامنش

نهال عصمتی چنان، برآورد چنین ثمر
درود ما بر آن پدر ، سلام ما بر این پسر

سلاله پیمبر و ، مبشر پیام حق
که دیده بس شکنجه تا ، زنده شود مرام‏ حق

مبین اصول دین ، مفسر کلام حق
داده به دست مهدیش ، رسالت قیام حق

که بعد من ، امام بر جوامع بشر تویی
مهدی منتقم تویی ، امام منتظر تویی

ای جلوات کبریا ، جلوه‏ گر از جمال تو
کتاب تفسیر تو خود ، آیتی از کمال تو

منکه زپا نشسته‏ ام، به درگه جلال تو
امید رحمتم بود، زلطف بی‏ زوال تو

«مؤیدم‏» گدای تو بر آستان مهدیت
امید آن که خوانی ام زدوستان مهدیت

سید رضا موید