اگه از قدیمی ترهابپرسیم حتما یادشونه که با شروع ماه مبارک رمضان

با توجه به نبود امکانات و برحسب سنت ، یک یا چند نفر با کوبیدن بر سطلی بزرگ

و یا بشکه ای خالی همزمان با اذان مغرب ، مردم روستا رو از لحظه افطار

مطلع میکردند ، و در نزدیکیهای سحر هم یک نفر که صدای نسبتا خوبی هم

داشت ، در کوچه های فتح آباد راه میرفت وبا خواند اشعاری زیبا و مناجاتهائی

مخصوص ماه مبارک رمضان نقش بسزائی در بیداری مردم برای سحر های

ماه رمضان ایفا میکرد.خیلی دور نشویم هنوز صدای طبل زدنهای مرحوم

حاج عباس خاشه در شب های ماه مبارک رمضان بگوش میرسد.

یادش بخیر چه صفائی داشت انگار مردم روزه داربا این صداهای ماندگار

مانوس شده بودند و از آن به عنوان اعلام رسمی موقع افطار و سحر های خود

بهره می بردند و همیشه دعاگوی وجودشان بودند.خدارحمتش فرماید.

ولی حالا با ورود امکانات روزمره و فقدان کسانیکه اون نقشها را برعهده داشتند

دیگر کسی صدای طبل و شبخوانیهای آن عزیزان رانمیشنود.

از معدود سنتهائی که هنوزم در ماه مبارک رمضان باقی مانده است،وجود

جلسات قرائت قرآن کریم هست که تقریبا سنتی و بکر باقی مانده است

همه ساله باشروع ماه مبارک رمضان جلسات قرآن کریم در دونوع مردانه

و زنانه پذیرای خیل مشتاقان یادگیری قرآن کریم میباشد.

در حال حاضر میتوان به جلسات قرآن مردانه در مسجد جامع،مسجد

فاطمة الزهرا(س)،هیئت قاسم ابن الحسن(ع)،مسجد علی اکبری(ع)

هیئت محبان الحسین(ع)وجلسات بانوان در فاطمیه(س)

و مسجد شیرفضه،و تعدادی از منازل اهالی نام برد که همه ساله دایر میباشد.

همه ی این جلسات در آخر ماه مبارک رمضان تقریبا به یک شکل پایان

میپذیرد و طبق روال قدیمی به اصطلاح سوره ی قل هوالله به هرکسی افتاد

بقیه افراد جلسه را به شام و یا صرف شیرینی دعوت میکند که

یکی دوروز بعد از عید فطر عملی میشود.

مطالبی که ذکر شد گوشه ای از آداب و رسوم قدیم و حال فتح آباد بود

که امیدوارم اگر نقصانی بود بنده را عفو بفرمائید و لازم میدانم به روح

همه ی عزیزانیکه در سالیان قبل در این جلسات حضور داشتند و حال

بدرود حیات گفته اند درود بفرستم و از خداوند برای همه شان

طلب غفران و آمرزش داشته باشم.