بیست چهارم ذی الحجه روز مباهله نام گرفته و روزی است بسیار گرامی و دارای فضیلت بسیار.این روز که روز آیه تطهیر نیز هست،مهر تأییدی دیگر بر ارزشها و فضیلتهای اهل بیت(ع) و جایگاه راستین آنان در درک و شناخت اسلام راستین از سوی خداوند است.

پیامبر گرامی اسلام(ص) عبا بردوش گرفته است و علی ابن ابیطالب(ع)،فاطمه(س)،حسنوحسین(علیهماالسلام)را زیر آن عبا گردآورده ودر همان حال این جملات از سوی خداوند تعالی بر او نازل گردیده است.

این واقعه در روز بیست و چهارم ذی الحجه اتفاق افتاده است.روزی که پس از مذاکرات بسیار پیامبر با مسیحیان نجران،بنا شده بود در مکانی با آنان گرد آید ومباهله کند.مسیحیان نجران پس از گفتگوی بسیار پیامبر(ص) باایشان گفته بودند:گفتگوهای شما مارا قانع نمیکند راه این است که در وقت معینی بایکدیگر مباهله کنیم و بردروغگو نفرین بفرستیم و از خدا بخواهیم دروغگو را هلاک و نابود کند.

دراین هنگام بود که جبرائیل نازل گردید،آیه مباهله را آورد وپیامبر(ص)را مأمور کرد تا باکسانیکه با او مجادله میکنند و حق را نمی پذیرند به مباهله برخیزد:«پس هرکس پس از رسیدن به علم باتو ستیز کرد...پس بگو بیایید فرزتدانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را فرا خوانیم،آنگاه مباهله کنیم و لعنت خداوند را بر دروغگویان قرار دهیم»(آل عمران آیه61)

چنین بود که دوطرف مذاکره کننده رضایت دادند بحث و گفتگو را پایان دهند و قرار شد فردای آنروز برای اثبات حقانیت خود بایکدیگر مباهله کنند و از خداوند بخواهند که بر دروغگویان عذابی نازل کند و به کیفر برساند.

اکنون بیست و چهارم ذی الحجه است و روز مباهله فرا رسیده است.پیامبر اسلام فاطمه(س) را به مصداق«نسائنا»،حسن و حسین(ع)را به مصداق «ابنائنا»و علی(ع) را به مصداق«انفسنا»(که نفس و خویشتن پیامبر اسلام(ص)است) فراخوانده است و آنان را در زیر عبای خویش گرد آورده است،این عزیزترین کسانش را تا چون گواهی بر صدق رسالتش به مباهله با مسیحیان بیرون رود.در همین لحضه فرشته وحی آیه تطهیر را بر او نازل میکند که:«خداوند اراده کرد که پلیدی را از شما خاندان دور بدارد و شما را بسیار پاک بدارد»و سرانجام وقتی مسیحیان دیدند که پیامبر اسلام(ص) به قدری مطمئن است که نزدیکترین بستگان خودرا به میعادگاه آورده،بیمناک شدند و پذیرفتند که جزیه بپردازند.