تخت جمشيد يا پارسه كه در شهرستان مرودشت در شمال استان فارس واقع است، نام يكي از شهرهاي باستاني ايران است كه طي ساليان پيوسته، پايتخت مجلل و تشريفاتي امپراتوري ايران در زمان امپراتوري هخامنشيان بوده‌ است. در اين شهر باستاني، مجموعه كاخ‌هايي به نام تخت جمشيد وجود دارد كه در دوران زمامداري داريوش بزرگ، خشايارشا و اردشير اول بنا شده ‌است و به مدت حدود ۵۰ سال، مركزي براي برگزاري مراسم آييني و جشن‌ها مخصوصاً نوروز بوده ‌است. تخت جمشيد با نام‌هاي پارسه، هزارستون، چهل منار و پرسپوليس نيز معروف است. بنيانگذار تخت جمشيد داريوش بزرگ بود، البته پس از او پسرش خشايارشا و نوه‌اش اردشير يكم با گسترش اين مجموعه به بزرگي آن افزودند. بسياري از اطلاعات موجود كه در مورد تاريخ هخامنشيان و فرهنگ آنها در دسترس است به خاطر سنگ‌نبشته‌هايي است كه در اين كاخ‌ها و بر روي ديواره‌ها و لوحه‌هاي آن حكاكي شده ‌است. باور تاريخدانان بر اين است كه اسكندر مقدوني سردار يوناني در ۳۳۰ پيش از ميلاد، به ايران حمله كرد و تخت جمشيد را به آتش كشيد و احتمالاً بخش عظيمي از كتابها، فرهنگ و هنر هخامنشي را با اينكار نابود نمود. با اين‌حال ويرانه‌هاي اين مكان هنوز هم در شهرستان مرودشت در استان فارس برپا است و باستان شناسان از ويرانه‌هاي آن نشانه‌هاي آتش و هجوم را بر آن تأييد مي‌كنند. اين مكان از سال ۱۹۷۹ يكي از آثار ثبت شدهٔ ايران در ميراث جهاني يونسكو است.